Metoda Nortona

Jak łatwo zauważyć po samym rysunku jest to metoda bardzo podobna do metody Thevenina, jedyna istotna różnica polega na tym, że obwód zastępujemy źródłem prądowym (w metodzie Thevenina było to źródło prądowe) a impedancja jest podłączona do niego równolegle zamiast szeregowo.

W przytłaczającej większości przypadków nie ma wielkiego znaczenia której z tych dwóch metod użyjemy.

Treść twierdzenia Nortona:

Stacjonarny, liniowy i skupiony obwód elektryczny można zastąpić obwodem złożonym z idealnego źródła prądu (źródło Nortona) oraz impedancji (rezystora w obwodach prądu stałego).

Kroki metody:

1. Wyłączamy z obwodu gałąź dla której prąd chcemy policzyć
2. Dla reszty obwodu obliczamy:
   1. Prąd źródła Nortona
   2. Impedancję (rezystancję) zastępczą (porównaj -> rezystancja zastępcza)
3. Dołączamy te elementy do badanej gałęzi i obliczamy prąd w tej gałęzi